Blues Boulevard mag uitpakken met de release voor Europa van het debuutalbum van bluesveteraan Alex Rossi. Eerst verschenen, eind vorig jaar in de States op TopCat Records, heeft Blues Blvd nu de rechten verkregen op de CD en vanaf half november is ze hier volop verkrijgbaar. En bovendien in een mooier vormgegeven jasje dan de Amerikaanse editie.

Na een illustere carrière  als pionier van de Zuid-Amerikaanse bluesscene, werpt deze Braziliaanse meester op de bluesharp zijn hoed in de internationale ring, met een moeiteloze virtuositeit, eigen aan de doorgewinterde muzikant.
Gedurende zijn verblijf in Texas, en vóór de U.S. Immigration Board hem eruit gooide, speelde hij met enkele van de belangrijkste en invloedrijkste Texaanse en internationale bluesartiesten. Zo werd hij de beste maatjes met Hash Brown, Smokin’ Joe Kubeck, Holland K. Smith, Lucky Peterson, Texas Slim, SamMeyers, Robert Ealey, Curly “Barefoot’ Miller en Magic Slim. Tevens mocht hij zijn expertise op de bluesharp neerzetten op plaatopnames van Robert Ealey, Susan Tedeschi, Mike Buck en Shawn Pitman.

Terug in Brazilië was zijn internationale faam gevestigd en werd hij gevraagd door de levende blueslegende David ‘Honeyboy’ Edwards om hem te begeleiden op diens tournée op het Zuidamerikaanse continent. Zo ook voor de tournées van gitaristen Phil Guy, John Primer en Jeff Healey, harmonica meester Billy Branch en saxofonist Joshua Redman. Daarom klinkt deze CD dus helemaal niet als een debuutalbum, maar als het product van oude rot in het vak. Dankzij het vele toeren, met of zonder het gezelschap van bluesiconen, gaven hem het metier dat nodig is om een album als “Let Me In” te kunnen verwezenlijken. Het verzekerde hem ook van de medewerking van bovengenoemde blues sterren. Het lijkt wel een heel firmament als je de liner notes er op na leest.

Als je niet beter wist, zou je er een fortuintje op verwedden dat de man een appartementje bewoonde in West Side Chicago. De hele plaat is door en door Chicago blues geblazen. Alex Rossi vindt waarschijnlijk van zichzelf dat hij niet zo goed zingt, en laat dat dus, behalve op het openingsnummer “Tel Me How You Like It” aan anderen over. Ik denk dat hij groot gelijk heeft. Trouwens, je kan niet tegelijk harmonica spelen en zingen. “Rock Me Baby” is een hoogstandje op de CD. Phil Guy die hier de vocals en electrische gitaar verzorgt , maakt er een heuse medley van, met fragmenten van “Rock Me Baby”, “I’m a King Bee” en “The Healer”. De teksten zijn uitgesproken suggestief, bijna pornografisch, maar dat is niets nieuws in bluesland. Rossi’s landgenoot Fernando Noronha bespeelt de akoestische gitaar. “That’s Allright” met dezelfde line up zit in hetzelfde straatje. De uitzonderingen bevestigen de regel, en dat is hier ook zo. Op zes krijgen we een Texas Shuffle. “Good Lover” is gezongen door Kathy Prather. Daarop volgt het instrumentale West Coast “Hawaiian Eye” met Rossi op de chromatische harp. Een dubbel intermezzo, daarna is het terug Chicago met “I Hate to See You Go” en alweer heftig mooi is “I Just Want To Make Love To You”.
In “Show Me Your Bombacha” laat Rossi zich opnieuw begeleiden door de tandem Phil Guy- Fernando Noronha. En zoals de titel laat vermoeden, jawel…
Om het album te beëindigen worden er nog wat royalties uitgekeerd aan de erven Ellington, voor het lenen van zijn “Caravan”. Een overbodige versie misschien, maar zo kan ik er nog wel een tiental opsommen.
Ik heb ten zeerste van deze schijf genoten. ’t Is er zo eentje dat je uinodigt om mee te spelen.

Spelen ook mee :

- Alex Rossi : harmonica on all tracks and vocals on #1
- Phil Guy : guitar, vocals
- Brian ‘Hash Brown’ Calway : guitar
- Holland K. Smith : guitar, vocals
- Richard Chalk : guitar
- Solon Fishbone : guitar
- Fernando Noronha : acoustic guitar
- Kathy Prather : vocals

 …en nog vele anderen, maar dat kan je zelf ontdekken in het inlegboekje van de CD.

 

witteMVS